Իրիկնային Երևան (խոսք՝ Վլ. Հարությունյանի, երաժշտ.՝ Ալ.Աճեմյանի)

Երեկոն է երբ իջնում,

Գրկում մով այգին,

Ջահելներն են միշտ շրջում

Երգը շուրթերին:

Աստղերից էլ վառ,

Արևից անմար,

Դա մեր սերն է,

Մեր հույզերն են,

Մեր ուղին պայծառ:

Ուռիներն են կապտաշոր,

Երգը լուռ լսում,

Բարդիներն են մեղմօրոր,

Երգի հետ նազում:

Աստղերից էլ վառ….

 

Ու թռչում է երգը մեր,

Մտնում բակ ու տուն,

Ծածանում սիրո լույսեր,

Ամեն մի սրտում:

Աստղերից էլ վառ….

Տեսագրություն